Itsasadarraren ertzetako batean eraikia, Olabeagak Bilboko auzorik xarmagarriena izaten jarraitzen du, nahiz eta marinelen etxe eta eraikinak modernoagoak diren beste batzuekin nahasten diren. Hiriaren eta, bereziki, Itsasadarraren denboraren lekuko zuzena da Olabeaga auzoa, iraganean lotura estua izan baitzuen harekin. Garai bateko irudia eskaintzen jarraitzen du, itsas irudi zaharra. Bere kale estu eta gerizpetsuek , baina bizitzaz beteek, itxura bitxia ematen diote hiriko txikienetariko bat den auzo honetan barneratzen den bisitariari. Bere tamaina dela eta, oso kale gutxik osatzen dute auzoa. Horietako bat Alfonso Txurrukarena da, besteak beste, Bizkaiko Labe Garaietako eta Bilboko Portuko eta Itsasadarreko Obra Batzordeko presidente izandakoa omentzen duena. Auzoari dagokion beste bideetako bat Olabeagako San Nikolas kalea da, 1869an eraikitako ermita gogorarazten duena. Santu hori marinelen zaindaria da. Era berean, auzo honek hainbat toponimo berezi ditu, hala nola Dique kalea, Euskalduna Konpainiako dike zaharren ondoan dagoelako, bertan, 1868an inauguratu zen dike lehor bat dago; eta Trokabidea kalea, 1933az geroztik ofizialki horrela deitzen dena eta amildegi esan nahi duena, desnibel nabari batean dagoelako. Era berean, Urgozo bideak, Renferen trenbidearen paraleloan, San Nikolas eta Santa Ana parrokia inguratzen ditu, eta Tapia Xaboitegia zegoen orubera iritsi aurretik zegoen itsasontziei ur geza emateko depositu zaharrari egiten dio erreferentzia. Bestalde, Bentosako Bideak izen hori jaso zuen iparraldeko haizeak gogor jotzen zuelako, “haizetsu” bezala itzuli daitekeena. Datu bitxi gisa bi aipa daitezke: Jatorrizko bidea desbideratu egin zen 1898an Basurtuko Ospitale Zibila eraikitzeko lurrak prestatzeko, eta, garai hartako idazkien arabera, 1640an jada baziren etxe eta taberna bat orube horretan, "La Ventosa" izenaz ezagutzen zirenak.

Olabeaga Norvegia izenarekin ere ezaguna da, bizilagunek azaltzen dutenez, bi arrazoirengatik: "Eskandinaviako herrialde horretatik zetozen bakailao-itsasontziak ezin ziren Olabeagatik igaro, haien sakonerak ez baitzien uzten, eta, beraz, auzoan deskargatzen zuten arraina. Beste bertsioak Olabeagako gerizpeari egiten dio erreferentzia, "eguzkia ordu gutxi batzuetan nabaritzen delako, eta, ondorioz, tenperatura Bilboko beste leku batzuetan baino baxuagoa delako". Norvegia ez da inguruko izen bitxi bakarra; izan ere, auzoaren hasieran etxe batzuk daude, Olabeagako kaitik sartu ahala, "Pénjamo" izenarekin ezagutzen direnak. 1950eko hamarkadan eraiki zituzten Portuko Obren Batzordeko langileentzat, eta Mexikoko hiri horren izena jarri zieten. Garai hartan modan zegoen izen bereko abesti ranchera baten eraginez uste da. Gaur egun, 1.200 lagun baino zertxobait gehiago bizi dira Olabeagan.

Iturria: Díez, Isabel (2010eko uztaila). Un barrio con sabor a salitre. Bilbao Egunkaria, 2–3 or. (itzulia eta egokitua).